El text següent és una representació abreviada i criptografiada d'aquest contingut. És útil per garantir que el contingut no hagi estat alterat, ja que una única modificació provocaria un valor totalment diferent.
Valor:
74fc5e62eda4b14d1222b9c0de85d4f2eae7c4d79b69e58ae4f7749962f54601
Origen:
{"body":{"ca":"","en":"<h3><strong>Problem Identification</strong></h3><p>Young adult migrants —especially those in irregular situations, lacking a family support system, without papers or (even) a home— face a very fragmented migration system, with residential, administrative and training pathways that are disconnected from each other. Insertion opportunities do not adapt to their life trajectories, recognise their prior knowledge or carry on real processes of social anchoring. Upon turning 18, many young people formerly under child protection (<strong>REAC</strong>) are expelled from these institutions, loosing support services without a guaranteed transition to autonomy. This <strong>institutional gap </strong>leaves them unprotected at the exact moment they need it most, deepening their vulnerability.</p><p>An additional critical issue is the<strong> lack of institutional role models with migratory experience</strong> to help them navigate and understand the system.</p><p>This issue was a central concern raised during the Legislative Theatre sessions by the group working on policy design: the feeling of abandonment after turning 18, the absence of migrant role models in institutional positions, and the need for policies that recognise these young people not as \"subjects to be regularised\", but as citizens in active construction.</p><h3><strong>Proposed Solutions</strong></h3><h4><strong>1. Public Reception and Support Network with Migrant Role Models</strong></h4><ul>\n<li><p>Establish a publicly funded network for <strong>first contacts or \"Referents\"</strong>, made up of migrants with experience in the administrative migrantion processes, community mediation or social work.</p></li>\n<li><p>This network would operate in neutral spaces (libraries, civic centres, etc.) and be institutionally recognised.</p></li>\n<li><p>This model draws from <strong>existing community-based practices</strong> and experiences such as Colombia’s public libraries as civic access centres.</p></li>\n</ul><h4><strong>2. Reform of Access Criteria for Housing and Training Programmes</strong></h4><ul>\n<li><p><strong>Prioritise those who just turned 18 in residential and training insertion programmes</strong>. Particularly those leaving (and those who already left) child protection services, and lack documentation or family support.</p></li>\n<li><p><strong>Avoid automatic exclusion based on documentation status</strong>: allow programme access for those who can demonstrate community ties through registration, participation in networks, or community.</p></li>\n</ul><blockquote><p><strong>Specific Measure:</strong> Within REAC(Residential Educational Action Centre<strong>s), prioritise young people nearing adulthood who are in high-risk situations, </strong>ensuring <strong>uninterrupted transition to training and employment </strong>programmes without administrative gaps. This is a structural solution that<strong> anticipates and prevents institutional abandonment.</strong></p></blockquote><h4><strong>3. Adaptation of Public Training Offerings</strong></h4><ul>\n<li><p>Introduce<strong> initial training programmes without language prerequisites, </strong>accompanied by <strong>parallel language support.</strong></p></li>\n<li><p>Design<strong> training paths based on the interests, experiences, and life contexts of individuals</strong>, without requiring formal credentials.</p></li>\n<li><p>Reach <strong>agreements between the public sector and cooperatives/ companies</strong> to guarantee paid internships and stable employment opportunities.</p></li>\n</ul><h4><strong>4. Recognition of Competencies and Micro-Credentials</strong></h4><ul>\n<li><p>Promote f<strong>lexible accreditation systems t</strong>hrough micro-credentials or experience certificates based on prior (even informal or foreign) skills.</p></li>\n<li><p>Create an<strong> inter-institutional agreement valid across the EU</strong> to ensure fast-track recognition.</p></li>\n</ul><h4><strong>5. Civil Rights and Political Participation</strong></h4><p>Beyond legal regularisation, there is an urgent need to <strong>ensure political citizenship in the making</strong>. Propose exploring participation models without requiring full legal status, acknowledging the right of young people to engage in processes that affect their lives.</p><p><em><strong>“✳️ Experiment: Delegated Voting<br>Inspired by European debates (like in Germany) and local experiments in Spain, the proposal includes:”</strong></em></p><ul><li><p>Allowing individuals without voting rights to delegate their vote to a trusted person with full citizenship in processes such as participatory budgeting or youth councils.</p></li></ul><p><strong>Proposed Actions</strong>:</p><ul>\n<li><p>Design<strong> pilots in collaboration with youth councils </strong>or citizen participation bodies.</p></li>\n<li><p>Establish <strong>flexible regulatory frameworks </strong>to enable these experiences in willing municipalities.</p></li>\n<li><p>Promote <strong>mixed forums where regularised and undocumented youth deliberat</strong>e and co-create public policies.</p></li>\n<li><p>Create “<strong>political peer” networks </strong>to share knowledge and common demands</p></li>\n<li><p>Develop<strong> pedagogical materials</strong> to reimagine new forms of grassroots democratic citizenship.</p></li>\n</ul><h3><strong>Responsible Areas and Entities</strong></h3><ul>\n<li><p>Directorate-General for Migration (Ministry of Inclusion, Social Security and Migration)</p></li>\n<li><p>Regional Directorates for Youth and Social Rights</p></li>\n<li><p>DGAIA (in Catalonia) and equivalent child protection services</p></li>\n<li><p>Local governments and inclusion offices</p></li>\n<li><p>National Institute of Qualifications (INCUAL)</p></li>\n<li><p>Ministry of Labour and Social Economy</p></li>\n<li><p>Cooperatives, social enterprises and training networks</p></li>\n</ul><h3><strong>Specific Actions</strong></h3><ul>\n<li><p>Design a municipal pilot project (Barcelona, Madrid or Valencia) with a formally recognised institutional migrant role model.</p></li>\n<li><p>Amend housing and training access criteria to include exceptions for undocumented over-18s or those exiting CRAE.</p></li>\n<li><p>Create a public grant line for companies adapting training and insertion programmes with social clauses.</p></li>\n<li><p>Implement a micro-credential system with national and EU-wide validity for individuals without formal degrees.</p></li>\n<li><p>Launch a delegated voting pilot, including educational campaigns and alliances with local participatory institutions.</p></li>\n</ul><p><em>This policy stems from the experience of Awa, Mamadou and Yassir (fictional names of session participants), young people who, after years of struggle within the child protection system, hit an administrative wall the moment they turned 18.<br>This proposal not only seeks to correct a systemic failure, but to <strong>transform the logic of access to citizenship — grounded in recognition, empathy, and shared participation.</strong></em></p>","es":"<h3>Identificación del problema</h3><p>Jóvenes migrantes mayores de edad, especialmente aquellos en situación administrativa irregular, sin red familiar o en situación de calle, enfrentan un sistema fragmentado, con circuitos formativos y residenciales que no conversan entre sí. Las ofertas de inserción no se adaptan a sus trayectorias vitales, ni reconocen saberes previos ni procesos de arraigo reales. Al cumplir 18 años, muchos/as jóvenes protegidos/as por el sistema de infancia (CRAE*) son expulsados/as de los dispositivos sin una transición garantizada hacia la autonomía. Esta desconexión institucional los deja fuera del sistema justo cuando más lo necesitan, vulnerabilizándolos aún más. A esta situación se suma una falta crítica de referentes institucionales con experiencia migratoria que faciliten el tránsito y la comprensión del sistema.</p><p>Durante las sesiones de <em>Teatro Legislativo</em>, este fue uno de los elementos centrales señalados por el grupo encargado de diseñar políticas: la sensación de abandono tras cumplir los 18 años, la ausencia de referentes migrantes en posiciones institucionales y la necesidad de políticas que no traten a estos jóvenes como “sujetos a regularizar”, sino como ciudadanos en construcción activa.</p><h3>Soluciones propuestas</h3><h4>1. Red pública de acogida y acompañamiento con referentes migrantes</h4><ul>\r\n<li><p><strong>Crear una red pública de primeros contactos</strong>, integrada por personas migrantes con experiencia en acompañamiento, mediación comunitaria o trabajo social.</p></li>\r\n<li><p>Esta red actuaría desde espacios neutros (<strong>bibliotecas, centros cívicos, etc.</strong>) y estaría reconocida institucionalmente.</p></li>\r\n<li><p>El modelo se inspira en prácticas ya existentes en organizaciones comunitarias y en experiencias como las de bibliotecas públicas en Colombia como centros de acceso cívico.</p></li>\r\n</ul><h4>2. Reforma en los criterios de acceso a programas de vivienda y formación</h4><ul>\r\n<li><p><strong>Priorizar en los programas de inserción residencial y formativa</strong> a personas mayores de 18 años sin red familiar ni documentación, especialmente si han pasado por recursos como los CRAE.</p></li>\r\n<li><p><strong>Evitar la exclusión automática por razones documentales</strong>: permitir el acceso a programas a quienes puedan acreditar arraigo a través de empadronamiento, participación en redes o referencias comunitarias.</p></li>\r\n</ul><blockquote><p>✳️ <strong>Medida específica</strong>: <em><strong>Priorizar, dentro de los Centros Residenciales de Acción Educativa (CRAE), a aquellos/as jóvenes que se acercan a la mayoría de edad y presentan mayor vulnerabilidad, garantizando su transición a programas de formación e inserción laboral sin interrupciones por motivos administrativos. Esta medida plantea una solución estructural, anticipándose al abandono institucional de quienes han sido protegidos como menores.</strong></em></p></blockquote><h4>3. Adaptación de la oferta formativa pública</h4><ul>\r\n<li><p>Introducir <strong>formaciones iniciales sin requisito lingüístico</strong>, con acompañamiento en el idioma en paralelo.</p></li>\r\n<li><p>Diseñar itinerarios formativos adaptados a los intereses, experiencias y contextos vitales de las personas, sin exigir acreditaciones formales.</p></li>\r\n<li><p>Facilitar <strong>acuerdos con cooperativas y empresas</strong> para garantizar prácticas remuneradas y vínculos laborales sostenidos.</p></li>\r\n</ul><h4>4. Reconocimiento de competencias y microcredenciales</h4><ul>\r\n<li><p>Promover <strong>sistemas flexibles de acreditación</strong> mediante microcredenciales o certificados de experiencia basados en habilidades previas (incluso informales o desarrolladas en otros países).</p></li>\r\n<li><p>Crear un convenio interinstitucional con validez en toda la UE para facilitar este reconocimiento exprés.</p></li>\r\n</ul><h4>5. Derechos civiles y participación política</h4><p>Más allá de la regularización documental, urge garantizar una <strong>ciudadanía política en construcción</strong>. Se propone explorar <strong>modelos de participación sin regularización plena</strong>, reconociendo el derecho de los/as jóvenes a intervenir en los procesos que afectan sus vidas.</p><blockquote><p>✳️ <strong>Línea experimental: voto delegado</strong><br>Inspirado en debates europeos (como el caso de Alemania) y experiencias municipales en España, se propone:</p></blockquote><ul><li><p>Permitir que personas sin derecho a voto puedan <strong>delegar su voto en una persona de confianza</strong> con ciudadanía plena, en procesos como presupuestos participativos o consejos juveniles.</p></li></ul><p><strong>Acciones propuestas:</strong></p><ul>\r\n<li><p>Diseñar pilotos en colaboración con consejos municipales de juventud o participación ciudadana.</p></li>\r\n<li><p>Establecer marcos normativos flexibles para permitir estas experiencias en municipios receptivos.</p></li>\r\n<li><p>Promover foros mixtos donde jóvenes con y sin papeles deliberen y propongan políticas públicas conjuntamente.</p></li>\r\n<li><p>Crear redes de “pares políticos” que compartan conocimientos y demandas comunes.</p></li>\r\n<li><p>Desarrollar materiales pedagógicos para imaginar nuevas formas de ciudadanía democrática desde abajo.</p></li>\r\n</ul><h3>Áreas y entidades responsables</h3><ul>\r\n<li><p>Dirección General de Migraciones (Ministerio de Inclusión, Seguridad Social y Migraciones)</p></li>\r\n<li><p>Direcciones Generales de Juventud y Derechos Sociales de comunidades autónomas</p></li>\r\n<li><p>DGAIA (en Catalunya) y servicios de protección de menores equivalentes</p></li>\r\n<li><p>Ayuntamientos y oficinas locales de inclusión</p></li>\r\n<li><p>Instituto Nacional de las Cualificaciones (INCUAL)</p></li>\r\n<li><p>Ministerio de Trabajo y Economía Social</p></li>\r\n<li><p>Cooperativas, empresas sociales y redes de formación laboral</p></li>\r\n</ul><h3>Acciones específicas</h3><ol>\r\n<li><p><strong>Diseñar un proyecto piloto municipal</strong> (Barcelona, Madrid o Valencia) con figura reconocida de referente migrante institucional.</p></li>\r\n<li><p><strong>Modificar los criterios de acceso a vivienda y formación</strong>, integrando excepciones documentales para mayores de 18 años en situación de calle o salida de CRAE.</p></li>\r\n<li><p><strong>Crear una línea de subvención pública</strong> para empresas que adapten programas de formación e inserción con cláusulas sociales.</p></li>\r\n<li><p><strong>Implementar un sistema de microcredenciales</strong>, con validez estatal y europea, para personas sin títulos formales.</p></li>\r\n<li><p><strong>Lanzar una prueba piloto de voto delegado</strong>, incluyendo campañas educativas y alianzas con instituciones participativas locales.</p></li>\r\n</ol><p><em>Esta política nace de la experiencia de Awa, Mamadou y Yassir (nombres ficticios de los participantes en la sesión), jóvenes que, tras años de lucha en el sistema de protección, se enfrentan a un muro administrativo justo al cumplir los 18 años. Esta propuesta no solo busca reparar un fallo del sistema, sino transformar la lógica de acceso a la ciudadanía desde el reconocimiento, la empatía y la participación compartida.</em></p>","it":""},"title":{"ca":"","en":"Just Transitions to Citizenship for Young Migrants in Vulnerable Situations","es":" Transiciones justas hacia la ciudadanía para jóvenes migrantes en situación de vulnerabilidad","it":""}}
Aquesta empremta digital es calcula mitjançant un algoritme de hash SHA256. Per reproduir-lo tu mateix, pots utilitzar una Calculadora MD5 en línia i copiar-hi les dades d'origen.
Compartir